700 lat
tradycji

Narodziny legendy
Piwo grodziskie to jedno z najstarszych piw w Europie. Jego nazwa pochodzi od miejscowości Grodzisk Wielkopolski, gdzie się narodziło. To jedyny polski styl piwa zwanym również przez wielu piwowarów „dumą polskiego piwowarstwa”. Początki warzenia piwa na terenach Grodziska Wielkopolskiego to czasy średniowiecza. Uważa się, że to początek XIV wieku, a według tradycji przyjmuje się 1301 rok. Początkowo trunek ten był warzony na swoje potrzeby przez bogatych obywateli, którzy posiadali własną mielcarnię zwaną „braseatorium”.

Piwowarska elita
Wiek XVII i XVIII to rozkwit piwowarstwa grodziskiego, warzenia tego trunku na dużą jak na ówczesne czasy skalę. Piwowarzy świadomi wyjątkowości miejscowego piwa niebywale dbali o jego jakość. Wskazują na to zapisy w najstarszym zachowanym grodziskim statucie piwowarskim z 1601. Dokument regulował zasady produkcji i chronił wysoką jakość piwa. Piwo było trudne i stosunkowo drogie w produkcji, darzono je wielką estymą.
Po uwarzeniu piwa grodziskiego próbował go burmistrz i rajcy, a każda beczka trunku z Grodziska była oznaczona specjalną pieczęcią gwarantującą jego oryginalność. Za złamanie tych zasad groziły surowe kary.
Wstąpienie do cechy grodziskich mielcarzy było możliwe tylko dla nielicznych czeladników. Opłaty dla chcących wstąpić do cechu grodziskich napływowych mielcarzy było najwyższe w całej Wielkopolsce i wyniosły 600 guldenów, podczas, gdyż najszacowniejsze cechy poznańskie żądały 100 guldenów opłaty.

Renoma piwa
Piwo z Grodziska Wielkopolskiego w XVIII wieku było już sławne w całej Wielkopolsce, a również poza jej granicami i zaczęto je eksportować do państw ościennych. Trunek cieszy się tak dużym uznaniem, że magistrat Poznania sprowadza i sprzedaje prawie wyłącznie piwo grodziskie, a urzędnicy dostają go jako nagrodę za dobre wypełnianie obowiązków.

Piwo grodziskie zaliczało się do drogich piw, było dwa razy droższe niż ówcześnie sprzedawane inne złote trunki. Każdy szanujący się mieszczanin, czy szlachcic chciał mieć w swym domu piwo grodziskie, które było uważane za symbol statusu, a właściciel częstujący piwem grodziskim za niezwykle hojnego.

Okres międzywojennym piwo grodziskie było eksportowane do 37 krajów, w tym Chin i USA, państw afrykańskich. Piwo wspaniale gasiło pragnienie i równocześnie nie upajało.

Polska stolica piwowarstwa
Przez wieki Grodzisk Wielkopolski stał się największym ośrodkiem piwowarstwa na polskich ziemiach, a piwo Grodziskie zyskało ogromną renomę za granicą, nieporównywalną dotąd do żadnego innego piwa warzonego w Polsce.

Grodzisk Wielkopolski zyskał miano „polskiej stolicy piwa”, to tu funkcjonowały najlepsze szkoły piwowarstwa, w których wykładali wybitni specjaliści.

Schyłek legendy i jej odrodzenie po latach
Po 1945 r. zakłady upaństwowiono. W skutek problemów własnościowych i  ekonomicznych browarów ostatnią warkę piwa grodziskiego uwarzono w 1994 roku. Teraz, po ponad 20 latach przerwy, legendarne piwo wraca na sklepowe półki dzięki Browarowi w Grodzisku Wielkopolskim!

Skarb polskiego piwowarstwa
Grodziskie to jedyny polski styl piwa – nasz wkład w historię i rozwój piwowarstwa. Zwane „szampanem wśród piw”, ze względu na wyjątkowy smak i wysoką jakość. Wymienione w przewodniku po najlepszych piwach świata autorstwa Michaela Jacksona – zwanego „papieżem piwowarstwa”.

Źródła:

• Hilary Majkowski „Grodzisk Wielkopolski. Przeszłość - Zabytki - Ludzie”, Wydawnictwo Stefana Dippla w Poznaniu, 1938
• Jerzy Chrzanowski „Zarys Historii Piwa Grodziskiego”
• Dariusz Matuszewski cykl artykułów „Z historii Piwa Grodziskiego”, Gazeta Grodziska Powiatowa

Zbiory udostępnione przez organizację "Grodzisk Moje Miasto"/
Zbiory z kolekcji Pana Mariana Bochyńskiego.